Czy wysyłka wadliwego towaru w celu naprawy do kontrahenta z Unii Europejskiej stanowi WDT?

Mamy następującą sytuacje w polskiej firmie produkcyjnej (sp. z o.o.). Spółka produkuje meble i sprzedaje do krajów UE (Niemcy, Francja) oraz na eksport (Norwegia, Szwajcaria). Robi to za pośrednictwem spółki handlowej duńskiej (spółki matki). Jest to sprzedaż trójstronna: Polska - Dania - np. Francja/ Niemcy/ Holandia itd. Klientami są sieci niewielkich ekskluzywnych sklepów meblowych. Dostawy wykonywane są z Polski bezpośrednio do klienta ostatecznego transportem własnym. Spółka jest wobec klienta ostatecznego bardzo elastyczna. Pozwala mu zwracać pewną ilość mebli, jeśli ostatecznie klient uzna, że nie będzie w stanie sprzedać ich z rozsądną marżą konsumentom indywidualnym lub nawet bez podania przyczyny. Dodatkowo, spółka oczywiście honoruje reklamacje (zwroty mebli celem ich naprawy i ponownego odesłania do klienta lub wymiany na nowy mebel, identyczny co do właściwości fizycznych, ale wolny od wad). Spółka wszystkie zwroty od klientów (zwroty rzeczywiste oraz reklamacyjne/tymczasowe) traktuje w jednakowy sposób: korygowana jest sprzedaż Polska-Dania, a towar przyjmowany jest na stan magazynowy wg swojej pierwotnej wartości. Następnie cześć wyrobów po prostu zostaje na magazynie i za jakiś czas jest sprzedawana innym klientom. Natomiast część mebli podlega naprawie (wymiana wadliwego elementu/ wykonanie pewnych prac ręcznych na meblu itd.), po czym taki mebel jest ponownie odsyłany klientowi i ponownie fakturowany Polska-Dania. Z kolei spółka duńska koryguje sprzedaż do klienta ostatecznego tylko, kiedy zwrot jest zwrotem rzeczywistym. W przypadku reklamacji sprzedaż Dania-klient nie jest korygowana. Tak wiec - w przypadku reklamacji sprzedaż jest korygowana jedynie na odcinku Polska-Dania.

Czy takie podejście spółki polskiej jest właściwe podatkowo w zakresie CIT oraz VAT?

Zarówno dla celów WDT jak i eksportu poza UE? Czy konieczna jest korekta zgłoszenia celnego w eksporcie?