Czy wystarczające jest wypowiedzenie przez jednego ze współwłaścicieli nieruchomości umowy dzierżawy, aby starosta uznał, że przedsiębiorca nie dysponuje od tego czasu tytułem prawnym do miejsca magazynowania odpadów?

Starosta w 2014 r. wydał dla przedsiębiorcy X zezwolenie na zbieranie odpadów, a w 2015 r. je zmienił. Przedsiębiorca X jako tytuł prawny do miejsca magazynowania odpadów przedłożył umowy dzierżawy zawarte pomiędzy jego przedsiębiorstwem a dwoma wspólnikami spółki cywilnej, którzy są wieczystymi użytkownikami nieruchomości, którą wydzierżawili. Obecnie jeden ze wspólników spółki cywilnej wydzierżawiający halę magazynową i plac magazynowy na tej nieruchomości wypowiedział umowę dzierżawy przedsiębiorcy X.

Czy jest to wystarczające, aby starosta uznał, że przedsiębiorca X nie dysponuje od tego czasu tytułem prawnym do miejsca magazynowania odpadów w myśl art. 25 ust. 2 ustawy z 14.12.2012 r. o odpadach - dalej u.o., bo go utracił z chwilą wypowiedzenia umowy dzierżawy przez jednego ze współwłaścicieli nieruchomości?

Czy wypowiedzenia umowy dzierżawy powinni dokonać jednak obaj wspólnicy?

Jeżeli uznać, że przedsiębiorca X nie posiada tytułu prawnego do miejsca magazynowania odpadów stosownie do art. 25 ust. 2 u.o., to czy starosta powinien wezwać go do zaniechania naruszeń, po czym cofnąć zezwolenie na zbieranie odpadów na podstawie art. 47 u.o.?

Jednakże zaniechanie naruszenia chyba nie miałoby tu sensu, bo właściciel nieruchomości wypowiedział właśnie prawo do dzierżawy nieruchomości.

Czy właściwym rozwiązaniem sprawy byłoby wygaszenie zezwolenia na zbieranie odpadów na podstawie art. 48 pkt 2 u.o., bo zezwolenie to stało się bezprzedmiotowe z uwagi na utratę tytułu prawnego do miejsca magazynowania odpadów na dzierżawionym placu i hali magazynowej?