Czy wynagrodzenie prowizyjne należne zleceniobiorcy, w oparciu o które spółka pozyskała środki na finansowanie budowy, powinno zwiększać koszt wytworzenia środka trwałego w budowie, czy też powinno stanowić koszt w dacie jego poniesienia?

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej "spółka") w ramach prowadzonej działalności, realizuje inwestycję polegającą na budowie budynku o charakterze biurowym (dalej "budowa"), który to budynek po zakończeniu prac budowlanych i oddaniu do użytkowania zgodnie z pierwotnymi założeniami zostanie przyjęty do użytkowania jako środek trwały. Celem zapewnienia finansowania budowy, spółka zaciągnęła kredyt bankowy. Wykonanie czynności faktycznych zmierzających do pozyskania finansowania (w postaci kredytu) na przedmiotową inwestycję, spółka zleciła zewnętrznemu podmiotowi gospodarczemu, specjalizującemu się w tego typu usługach (dalej "zleceniobiorca"). Zgodnie z warunkami umownymi, wynagrodzenie zleceniobiorcy określono jako wynagrodzenie prowizyjne, kalkulowane jako ustalony procent od wszystkich środków finansowych przyznanych przez bank spółce tytułem kredytu. Zleceniobiorca doprowadził do zawarcia pomiędzy spółką a bankiem kredytującym umów kredytowych, stąd zgodnie z postanowieniami umowy łączącej spółkę i zleceniobiorcę, Zleceniobiorcy przysługuje wynagrodzenie prowizyjne, ustalone w oparciu o w/w zasady.

Czy w ujęciu bilansowym wynagrodzenie prowizyjne należne zleceniobiorcy, tytułem doprowadzenia do zawarcia umów kredytowych pomiędzy spółką a bankiem kredytującym, w oparciu o które spółka pozyskała środki na finansowanie budowy, powinno zwiększać koszt wytworzenia środka trwałego w budowie, czy też powinno stanowić koszt w dacie jego poniesienia?