Czy w opisanej sytuacji należy zastosować przerwę w naliczaniu odsetek od łącznego zobowiązania pieniężnego podatnika?

W związku z otrzymaną decyzją podatkową w przedmiocie ustalenia wysokości łącznego zobowiązania pieniężnego, podatnik wniósł odwołanie do SKO, uchybiając 14 dniowemu terminowi do wniesienia odwołania . W dniu 03.01.2023 r. do SKO wpłynęło odwołanie podatnika od decyzji Wójta wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. SKO w Postanowieniem z dnia 10.03.2023 r. uznało, że odwołanie Strony zostało wniesione z uchybieniem terminu przewidzianego do jego złożenia w art. 223§ 2 pkt 1 ordynacji podatkowej. Natomiast Postanowieniem z dnia 13.03.2023 r. SKO odmówiło przywrócenia terminu do wniesienia odwołania. Podatnik złożył skargę na postanowienie Kolegium z dnia 13.03.2023 r. odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Wójta oraz na postanowienie Kolegium z dnia 10.03.2023 stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Wójta. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 07.11.2023 r. oddalił skargę w całości na postanowienie Kolegium z dnia 10.03.2023 r. w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania. Orzeczenia jest prawomocne od dnia 21.03.2024 r.

W tak zakończonej sprawie czy należy zastosować przerwę w naliczaniu odsetek? Czy w tym przypadku termin należy liczyć sumując na poszczególnych etapach okresy trwania postępowania? Czy za okres kiedy sprawą zajmowały się SKO i WSA należy naliczyć odsetki?