Czy w obliczu odmowy wskazania adresu do korespondencji przez wnioskowane do wymeldowania osoby należy ją kierować na dotychczasowy adres ze skutkiem doręczenia?

W związku z prowadzonym postępowaniu administracyjnym o wymeldowanie mam pytanie o spełnienie przesłanki wynikającej z artykułu 10 § 1 k.p.a., czyli zasady czynnego udziału strony w postępowaniu. W toku prowadzonych postępowań ustalono, że osoby wnioskowane do wymeldowania nie zamieszkują pod dotychczasowym adresem stałego zameldowania, opuściły mieszkanie dobrowolnie, aktualnie zamieszkują za granicą, a o ich wymeldowanie wniósł obecny właściciel budynku. Zebrany w sprawie materiał dowodowy wykazał, że osoby te zostały poinformowane o prowadzonych wobec nich postępowaniach. Na taki stan rzeczy wskazują zarówno wyjaśnienia przesłuchanego w sprawach świadka oraz rozmowa telefoniczna jaką pracownik organu meldunkowego przeprowadził z jedną z osób wnioskowanych do wymeldowania. Ustalono, że osoby te nie są zainteresowane udziałem w postępowaniach, lecz nie wskazały swoich aktualnych adresów pobytu za granicą, odmówiły ich ujawnienia. Należy nadmienić, że wspomniany świadek utrzymuje kontakt z tymi osobami zarówno telefonicznie oraz za pośrednictwem mediów społecznościowych. Kontakt telefoniczny do jednej z tych osób posiada także obecny właściciel nieruchomości. Wspomniany nr telefonu udostępnił we wniosku o wymeldowanie. Czy zatem w takiej sytuacji opisana na wstępie przesłanka jest spełniona? Czy w obliczu odmowy wskazania adresu do korespondencji przez wnioskowane do wymeldowania osoby należy ją kierować na dotychczasowy adres ze skutkiem doręczenia w trybie art. 41 k.p.a.? Czy jednak należy ustanowić dla tych osób kuratora w trybie art. 34 § 1 k.p.a.?