Czy stosując prokonstytucyjną wykładnię przepisu art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a u.ś.r., córce można przyznać świadczenie pielęgnacyjne, skoro faktycznie opiekuje się matką, a ojciec w ogóle nie interesuje się stanem zdrowia żony?

Wniosek o świadczenie pielęgnacyjne złożyła córka na matkę, której niepełnosprawność powstała w wieku 60 lat. Matka pozostaje w związku małżeńskim, a mąż nie ma orzeczenia o niepełnosprawności. Jest natomiast wdrożona procedura niebieskiej karty z uwagi na przemoc męża w formie grożenia żonie, wszczynania awantur, poniżania. Sprawa jest w sądzie, termin rozprawy wyznaczono na wrzesień 2020 r.

Czy w takiej sytuacji, stosując prokonstytucyjną wykładnię przepisu art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, córce można przyznać świadczenie, skoro faktycznie opiekuje się matką, a ojciec w ogóle nie interesuje się stanem zdrowia żony?

Czy należy odmówić prawa do świadczenia stosując wykładnię językową przepisu?