Czy rozpatrując wniosek o dśu dla budowy stacji bazowej telefonii komórkowej należy analizować aktualną czy przyszłą zabudowę?

Czy rozpatrując wniosek o decyzję ustalającą środowiskowe uwarunkowania dla przedsięwzięcia polegającego na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej, organ w poszukiwaniu miejsc dostępnych dla ludności powinien analizować aktualną zabudowę, czy też zabudowę, która może powstać w przyszłości - sprawdzając miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego, wydane decyzje o warunkach zabudowy itp.?

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w ostatnim czasie uchyliło decyzję środowiskową wydaną w naszym urzędzie, z uwagi na nieodniesienie się do przyszłej zabudowy. Orzecznictwo, jest w tej kwestii zgodne i interpretuje to w następujący sposób: " Przez określenie "miejsc dostępnych dla ludności", o których mowa w art. 124 ust. 2 p.o.ś. oraz w rozporządzeniu z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 71), w kontekście oddziaływania na nie pól elektromagnetycznych należy rozumieć oddziaływanie takich pól zarówno na tereny, na których istnieje legalnie wzniesiona zabudowa z przeznaczeniem na pobyt ludzi, jak i na tereny, na których taka zabudowa może być wznoszona zgodnie z obowiązującym porządkiem prawnym. Przez zwrot "miejsca dostępne dla ludności" należy rozumieć miejsca, gdzie choćby potencjalnie może powstać zabudowa zgodnie z obowiązującymi przepisami, w tym zgodnie z ustaleniami prawa miejscowego" - IV SA/Po 684/18 - wyrok WSA w Poznaniu. Inny podobny wyrok: II SA/Rz 1307/18 Wyrok WSA w Rzeszowie.