Czy przy stwierdzeniu choroby zawodowej istotna jest wielkość i czas narażenia na czynnik rakotwórczy?

Czy z punktu widzenia orzecznictwa w sprawie chorób zawodowych istotna jest wielkość i długość narażenia na czynnik?

Czy pracownik jest narażony czy ma tylko kontakt z substancją rakotwórczą lub inną, która może wywołać chorobę zawodową?

Czy w skierowaniu lekarskim konieczne jest wpisywanie kontaktu (nie narażenia) na substancję mutagenną lub rakotwórczą?

Co w sytuacji, gdy praca polega jedynie na przeważeniu szczelnie zamkniętej beczki z substancją rakotwórczą?

Nie ma dla niej określonego NDS, a więc pracownik jest narażony na substancję rakotwórczą.

Czy w takim wypadku na skierowaniu na badania lekarskie powinna się znaleźć informacja o takiej substancji?

Jakie są konsekwencje dla pracodawcy, jeśli u pracownika zostaje stwierdzona choroba pochodzenia zawodowego?