Czy przedawnienie należy liczyć od daty ostateczności decyzji odmawiającej umorzenia nienależnie pobranych świadczeń, czy od daty wydania postanowienia przez Naczelnika US?

Decyzją administracyjną z dnia 03.07.2019 r., która stała się ostateczna od dnia 27.07.2019 r. Stronie orzeczono nienależnie pobrane świadczenia na mocy ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.

Decyzją z dnia 10.09.2020 r. odmówiono Stronie rozłożenia długu na raty. Ww. decyzja stała się ostateczna od dnia 03.10.2020 r. Wobec dłużnika zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne, które zostało umorzone przez Naczelnika Urzędu Skarbowego postanowieniem z 21.08.2020 r. na podstawie art. 59 § 2 ustawy z 17.06.1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Zgodnie z art. 92 ust. i ust. 5 u.w.r., należności z tytułu nienależnie pobranych świadczeń pieniężnych ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat, licząc od dnia, w którym decyzja ustalająca ich wysokość stała się ostateczna, a bieg przedawnienia, o którym mowa w ust. 4, przerywa odroczenie terminu płatności należności, rozłożenie spłaty należności na raty oraz każda czynność zmierzająca do ściągnięcia należności, jeżeli o czynności tej dłużnik został zawiadomiony.

Czy przedawnienie należy liczyć od daty ostateczności decyzji odmawiającej umorzenia nienależnie pobranych świadczeń, czy od daty wydania postanowienia przez Naczelnika US?