Czy prawidłowym jest przyjęcie nowego wniosku od pełnoletniego syna i ustalenie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego w oparciu o dotychczasowe orzeczenie?

Osoba pobierała zasiłek pielęgnacyjny na syna - orzeczenie ważne było do końca marca 2021 r. (w tym miesiącu syn ukończył również 18 rok życia).

Czy prawidłowym jest nieprzedłużanie matce prawa do zasiłku pielęgnacyjnego na syna, a przyjęcie nowego wniosku od syna (już pełnoletniego) i ustalenie prawa do zasiłku w oparciu o dotychczasowe orzeczenie (które na mocy przepisów "covidowych" uległo przedłużeniu)?

Czy właściwą konstrukcją rozstrzygnięcia będzie określenie, że zasiłek przyznaje się do upływu 60 dnia po dniu ogłoszenia ustania stanu epidemii, nie dłużej jednak niż do dnia uzyskania nowego orzeczenia?

Drugą kwestią jest to, że osoba ta miała przyznane do 31 marca 2021 r. świadczenia rodzinne na syna przy podwyższonym kryterium dochodowym.

Czy zatem uznając przedłużenie ważności orzeczenia, również zastosowanie będzie miało dla rodziny podwyższone kryterium dochodowe i należy przyznać na dalszy okres świadczenia rodzinne?

Czy organ powinien dokonywać jakiś szczególnych ustaleń związanych z przedłużeniem ważności orzeczenia (wg zaleceń MRPiPS należałoby ustalić, czy osoba jest zainteresowana przedłużaniem świadczeń, czy nadal spełnia warunki do przyznania świadczeń, wystąpić do właściwego orzecznictwa o potwierdzenie przedłużenia ważności orzeczenia - te zalecenia jednak nijak mają się do zapisów ustawy covidowej, która nie wymaga prowadzania dodatkowych ustaleń i wydają się raczej sprawą życzeniową Ministerstwa)?