Czy prawidłowe jest złożenie zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa i wniosku o ściganie za przestępstwo dotyczące jednego dłużnika alimentacyjnego?

Po wydaniu decyzji przyznającej świadczenie z funduszu alimentacyjnego ośrodek kieruje na policję zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa określonego w art. 209 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.

Ośrodek składa ww. zawiadomienie zgodnie z zapisem wyżej cytowanej ustawy, gdy łączna wysokość powstałych wskutek uchylania się od obowiązku alimentacyjnego zaległości stanowi równowartość więcej niż 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące. Czyli jeżeli dłużnik ma zasądzone alimenty w kwocie 500,00 zł miesięcznie na dziecko to wtedy, gdy jego zadłużenie z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego lub w przypadku bezskuteczności świadczeń alimentacyjnych (w związku z pismem od komornika) wynosi więcej niż 1 500,00 zł. Jednocześnie, prowadzone jest postępowanie administracyjne wobec tego samego dłużnika alimentacyjnego.

Ośrodek wydaje decyzję uznającą dłużnika alimentacyjnego za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych. Gdy ww. decyzja stanie się ostateczna ośrodek składa wniosek zgodnie z art. 5 ust. 3b pkt 1 o ściganie za przestępstwo określone w art. 209 ustawy z 06.06.1997 r. - Kodeks karny.

Wobec powyższego, na Policję składane są dwa wnioski: zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa i wniosek o ściganie za przestępstwo dotyczące jednego dłużnika.

Czy prawidłowo prowadzone jest postępowanie?