Czy powierzchnię poniżej 1,9 m nie zalicza się do powierzchni użytkowej?

W związku z tym, że nie obowiązują Polskie Normy w zakresie obliczania powierzchni użytkowej, zarówno normy ISO (istnieje obowiązek stosowania jedynie w zakresie obliczania kubatury) jak i PN/70 (wykreślona ze zbioru norm), proszę o informację:

- czy na rzucie lokalu mieszkalnego, stanowiącym załącznik do wniosku o wydanie zaświadczenia o samodzielności lokalu osoba uprawniona jest zobowiązana zaznaczyć wg jakiej normy, bądź zasad dokonała obliczenia powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego?

- czy na rzucie lokalu mieszkalnego o ścianach skośnych (wysokość od 0,8 m do 3,0 m na poddaszu) istnieje obowiązek przedstawienia powierzchni użytkowej lokalu jako sumy powierzchni podstawowej o wysokości powyżej 1,90 m i pomocniczej o powierzchni poniżej 1,90 m i ich zestawienia?

- czy w rozumieniu ustawy o własności lokali i rozporządzenia dotyczącego warunków jakie mają spełniać pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzi w budynku wielorodzinnym - powierzchnią użytkową lokalu mieszkalnego jest wówczas jedynie powierzchnia o wysokości powyżej 1,90 m?

Spotkałam się z rzutem lokalu mieszkalnego, stanowiącym załącznik do wniosku o samodzielność, na którym powierzchnię podłogi wskazuje się w tym pomieszczeniu jako powierzchnię użytkową, bez wskazania, że część pomieszczenia ma wysokość mniejszą niż 1,9 m.

"Powierzchnia użytkowa" podłogi ma 87 m², powierzchnia użytkowa tego samego lokalu wg tzw. "normy lokatorskiej", czyli wg ISO w ścianach wyprawionych, z warunkami wysokości wg PN/70- 70 m² (różnica 17 m²).

Tymczasem około 15 m² nie spełnia wymogu wysokości pomieszczenia mieszkalnego, tj. 1,90 m.

Jasne zasady w tej kwestii nie narażą klientów rynku nieruchomości na nieporozumienia.

Czym innym w sensie powierzchni mieszkalnej jest powierzchnia użytkowa 87 m² liczona wg ISO po podłodze na poddaszu niż 87 m² powierzchni użytkowej liczona wg tych samych zasad na kondygnacji niższej?

.