Czy poniesione wydatki na odbiór komisaryczny można zakwalifikować do OT?

Firma (spółka prawa handlowego z udziałem skarbu państwa) stała się właścicielem dużej ilości majątku (lokomotyw), które w trakcie przejmowania były w stanie nieczynnym. Weszły na stan jako środek trwały, jednak nie były amortyzowane do momentu wykonania naprawy i uruchomienia, wprowadzenia w stan czynny.

Wszelkie poniesione wydatki z tytułu wykonania naprawy kwalifikowane były jako inwestycje i umieszczone w dokumencie OT do danego środka trwałego.

Czy poniesione wydatki (pomijając wydatki na naprawę, modernizację), takie jak odbiór komisaryczny po naprawie danego środka trwałego, również można zakwalifikować do OT (inwestycja) przy danym środku trwałym, czyli przy jego pierwszym uruchomieniu?

Odbiór komisaryczny (płatny) danego środka po naprawie w przypadku lokomotyw jest niezbędny ze względu na to, że wyremontowany, zmodernizowany, uruchomiony środek trwały bez tego odbioru (świadectwa sprawności) nie może zostać dopuszczony do ruchu. Czy oznacza to, że nadal pozostawałby jako środek trwały nieczynny pomimo jego przywrócenia do pełnej sprawności? Czy też należy stwierdzony odbiór przez komisarza zakwalifikować do kosztów przedsiębiorstwa?

Czy poniżej przedstawiona sytuacja zakwalifikowania wydatków w inwestycje jest poprawna?