Czy po zastosowaniu technologicznych ograniczników mocy cieplnej w kotłach w pozwoleniu pod uwagę należy brać wartość „pierwotną” nominalnej mocy cieplnej w paliwie?

Czy po zastosowaniu technologicznych ograniczników mocy cieplnej w kotłach w pozwoleniu pod uwagę należy brać wartość "pierwotną" nominalnej mocy cieplnej w paliwie, czy w tym wypadku dopuszczone jest przyjęcie obniżonej mocy za pomocą takich ograniczników?

Instalacja energetycznego spalania paliw składa się obecnie z trzech kotłów wodnych WR-25 nr 1, 2 i 3 o mocy cieplnej wprowadzonej w paliwie 35,03 MW każdy opalanych węglem kamiennym. W okresie do dnia 31 grudnia 2022 r. instalacja ta została objęta mechanizmem derogacyjnym tzw. derogacją ciepłowniczą. Aktualnie planuje się trwałe wyłączenie z eksploatacji kotła WR-25 nr 2 oraz obniżenie mocy cieplnej wprowadzonej w paliwie kotłów WR-25 nr 1 i 3 do około 24,1 MW każdy. Obniżenie mocy kotłów nastąpi poprzez wprowadzenie odpowiednich zmian w zakresie automatyki oraz układów kontroli i sterowania pracą kotłów, które zagwarantują nieprzekraczanie granicznej mocy kotłów. Zakłada się, że modernizacja instalacji w tym zakresie nastąpi najpóźniej do dnia 31 grudnia 2022 r. W ramach realizacji przedsięwzięcia planowane jest również zainstalowanie trzech kotłów wodnych KWG nr 6, 7 i 8, w tym dwóch o mocy cieplnej wprowadzonej w paliwie 3,4 MW każdy oraz jednego o mocy cieplnej wprowadzonej w paliwie 6,7 MW, opalanych gazem ziemnym oraz zainstalowanie kotła wodnego KWO nr 9 o mocy cieplnej wprowadzonej w paliwie 6,7 MW opalanego olejem opałowym lekkim.

Czy w wyniku planowanych zmian w instalacji w okresie od 1 stycznia 2023 r. analizowana instalacja spalania paliw nie będzie posiadała źródeł o mocy cieplnej równej lub większej od 50 MW (z uwzględnieniem zasad łączenia), a więc instalacja ta nie będzie objęta zakresem zastosowania konkluzji BAT dla dużych obiektów energetycznego spalania paliw (w instalacji eksploatowane będą wyłącznie "średnie źródła spalania")?