Czy organy na każdym etapie wydawania decyzji o warunkach zabudowy czy zgłoszenia powinny badać, czy budowa prowadzona jest w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych?

Dotyczy budynków mieszkalnych jednorodzinnych, wolno stojących, dwukondygnacyjnych, o pow. zabudowy do 70 m², których obszar oddziaływania ogranicza się do terenu działki budowlanej, na której będzie realizowany, a inwestycja realizowana będzie na własne potrzeby mieszkaniowe inwestora. Inwestor posiada działkę o pow. 1612 m² i złożył wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy na budowę 6 budynków o pow. zabudowy do 70 m².

Czy taki wniosek spełnia dyspozycje art. 59 ust. 2a ustawy z 27.03.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – dalej u.p.z.p. w zakresie jej celowości - budowa prowadzona w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych inwestora?

Czy skoro ustawodawca w ustawie z 7.07.1994 r. Prawo budowlane – dalej pr. bud. napisał "na potrzeby własne mieszkaniowe inwestora", budowa 6 takich budynków podważa już sama z siebie tą celowość?

Czy jednak organy na każdym etapie czy wydawania decyzji o warunkach zabudowy, czy też przyjmowanego zgłoszenia nie powinny badać tego zagadnienia i ograniczyć się do przyjęcia oświadczenia inwestora, że planowana budowa 6 budynków mieszkalnych będzie prowadzona w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych?

Czy jeżeli inwestor zamierza realizować budynek podpiwniczony, czy kondygnację spełniającą definicję kondygnacji podziemnej należy zaliczyć jako jedną z kondygnacji budynku mieszkalnego?