Czy organ winien wnieść sprzeciw, gdy nie jest spełniony wymóg zamknięcia się obszaru oddziaływania we własnej działce?

Inwestor w trybie art. 29 ust. 1 pkt 1a ustawy z 7.07.1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351) – dalej pr. bud. złożył zgłoszenie budowy wolno stojącego do dwóch kondygnacji budynku mieszkalnego jednorodzinnego o powierzchni zabudowy do 70 m², a budowa będzie prowadzona w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych inwestora. Istnieją pewne błędy w złożonym projekcie budowlanym, ale tut. organ ich nie analizuje wiedząc, że nie leży to w jego kompetencji. Problem jest inny - organ ma wątpliwość, czy obszar oddziaływania mieści się w granicach własnej działki. Wnioskowana działka posiada dostęp do drogi publicznej przez działkę (Skarb Państwa) nie będącą drogą, a posiadającą jedynie cechy drogi wewnętrznej. Działka ta sąsiaduje z analizowaną działką z dwóch stron. Z jednej strony (elewacja południowa) odległość ta wynosi 4,7 m, zaś od strony wschodniej budynku 4 m. Budynek zaprojektowano jako murowany o wys. w kalenicy 6,9 m. Zaprojektowane szambo zlokalizowano w w odl. 2 m od tej działki.

Czy w takim przypadku może wystąpić przesłanka wskazująca, iż nie jest spełniony wymóg zamknięcia się obszaru oddziaływania we własnej działce i czy organ winien wnieść sprzeciw z tego powodu w trybie art. 30 ust. 6 pkt 1 pr. bud.?

Czy też jednak powinien zarejestrować zgłoszenie mimo wątpliwości w tym zakresie, a jedynie powiadomić o swoich uwagach PINB?