Czy organ rozpatrujący rozgraniczenie może przyjąć kopię pełnomocnictwa i nie żądać przy rozgraniczeniu pełnomocnictwa notarialnego?

Strona złożyła wniosek o rozgraniczenie załączając do niego skan swojego pisemnego pełnomocnictwa udzielonego radcy prawnemu, który tę kopię pełnomocnictwa nazwanego w tytule "szczególnym" potwierdził swoją pieczęcią za zgodność z oryginałem. Strona mieszka za granicą, a przedmiotowe pełnomocnictwo dostarczono do urzędu po wezwaniu do złożenia pełnomocnictwa notarialnego, upoważniającego danego radcę do reprezentowania w postępowaniu, które przekracza zakres zwykłego zarządu. Ze względu na to, że strona mieszka w Wlk Brytanii, w wezwaniu poinformowano ją, że może sporządzić takie pełnomocnictwo sama w języku polskim, tylko musi ono zawierać klauzulę tzw. "apostille", jednak w odpowiedzi dostarczono to, o czym mowa wyżej - bez żadnych klauzul i nie w oryginale (chodzi m.in. o podpis).

Czy organ rozpatrujący rozgraniczenie może przyjąć kopię pełnomocnictwa, o którym mowa wyżej i nie żądać przy rozgraniczeniu pełnomocnictwa notarialnego?