Czy organ powinien wydać postanowienie o odmowie wznowienia postępowania, jeśli wnioskujący wskazuje, że projekt budowlany opracował były pracownik starostwa?

Inwestor A uzyskał w czerwcu 2008 pozwolenie na budowę budynku gospodarczego w granicy z działką osoby B. Stroną postępowania był B, od decyzji o pozwoleniu na budowę nie wniósł odwołania, stała się więc ona ostateczna, a obiekt został zrealizowany. Projekt budowlany opracował w maju 2008 r. były pracownik (do grudnia 2007 r.) starostwa (osoba ta pracując nie posiadała upoważnienia starosty do wydawania decyzji). W kwietniu 2016 r. B wniósł do starosty o wznowienie postępowania zakończonego wydaniem ww. decyzji, powołując się na art. 145 § 1 pkt 3 k.p.a., jakoby decyzja wydana została przez ww. pracownika, który podlega wyłączeniu. Osoba B w podaniu o wznowienie poinformowała, że powzięła informację o tym, iż projekt opracował były pracownik organu dowiedziała się na kilka dni przed złożeniem swojego wystąpienia. Na skutek powyższego starosta na podstawie art. 149 § 1 i 2, art. 145 § 1 pkt 3 i art. 150 § 1 k.p.a. postanowieniem wznowił postępowanie. Wątpliwości A budzi prawidłowość wydanego postanowienia, który zdaje sobie sprawę z tego, że postępowania wznowieniowe charakteryzuje jego dwufazowość. W pierwszej fazie organ bada, czy żądanie wszczęcia pochodzi od strony postępowania, czy podanie zostało wniesione z zachowaniem terminu (art. 148 k.p.a.) oraz czy jako podstawę wznowienia wskazano jedną z przesłanek wymienionych w art. 145 § 1 i art. 145a k.p.a. Druga faza nastąpić może dopiero po ustaleniu, że w podaniu o wznowienie powołana została jedna z przesłanek wymienionych w art. 145 § 1 lub 145a k.p.a. i zostały zachowane terminy z art. 148 k.p.a. Wówczas organ jest uprawniony do wydania postanowienia w oparciu o art. 149 § 1 i 2 k.p.a. o wszczęciu postępowania w sprawie wznowienia postępowania, które z kolei stanowi podstawę do uruchomienia postępowania w sprawie przyczyn wznowienia oraz merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy.

W związku z tym, że wskazana przesłanka wynikająca z art. 145 § 1 pkt 3 k.p.a. jest absurdalna i nieprawdziwa, czy organ nie powinien wydać postanowienia o odmowie wznowienia postępowania?