Czy organ podatkowy może uznać, że nakłady na budynek dotyczyły potrzeb prywatnych, gdyż wynajmujący był tam zameldowany?

Spółka wynajęła budynek mieszkalny, w którym chciała rozwinąć i prowadzić działalność. Spółka prowadziła handel materiałami tekstylnymi i świadczyła usługi geodezyjne, finansowe. W wynajętym budynku miały być świadczone tylko usługi geodezyjne i handel. Usługi finansowe miały być prowadzone i były, w innych wynajętych lokalach. Spółka musiała ponieść nakłady na remont wynajętego lokalu pod działalność opodatkowaną. Inwestycja trwała 2 lata w międzyczasie okazało się, iż firma nie została tak rozwinięta jak było zaplanowane i spółka zrezygnowała z części lokalu pozostawiając sobie wynajęte pomieszczenia wynoszące ok. 20% powierzchni.

Nakłady inwestycyjne dotyczące pozostałych 80% zostały zgodnie z zawartą umową najmu przeniesione za pomocą refaktury ze stawką 23% na wynajmującego powyższy lokal, który jednocześnie jest udziałowcem i członkiem zarządu w spółce będącej najemcą. Wynajmujący w związku z brakiem obowiązku meldunkowego wyprowadził się przez podpisaniem umowy z budynku mieszkalnego, ale nie dokonał zmiany zameldowania. Spółka w międzyczasie przed wystawieniem refaktury wystąpiła o zwrot podatku VAT z tytułu poniesionych nakładów inwestycyjnych. Urząd skarbowy zakwestionował zasadność odliczania podatku VAT w 100% od faktur inwestycyjnych i mediów wskazując, iż poprawne odliczenie powinno wynosić 20% twierdząc, iż w związku z meldunkiem wynajmujący zamieszkiwał to miejsce co nie jest prawdą (i tak zeznano w protokołach).

Czy spółka faktycznie w związku z refakturą nakładów nie miała możliwości odliczenia VAT?

Czy urząd skarbowy może stać na stanowisku, iż zakupy nie były związane z działalnością opodatkowaną, a dotyczyły prywatnych zakupów?

Jeżeli tak, to co z refakturą poniesionych kosztów?

Czy można skorygować fakturę w podatku VAT i nie wykazywać należnego podatku?

Udziałowiec rozliczył zapłatę za refakturę lub "faktury prywatne" kompensatą z udzielonymi pożyczkami.