Czy organ jest związany stanowiskiem WSA wyrażonym w wyroku, zatem winien zastosować się do wszystkich zaleceń wynikających z jego treści?

Organ umorzył postępowanie w sprawie świadczenia pielęgnacyjnego (art. 105 ustawy z 14.06.1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2020 r. poz. 256)) uznając, że sprawa jest tożsama z rozpoznaną już sprawą (strona ponownie złożyła wniosek, a organ stwierdził, że nie zaszły nowe okoliczności prawne i faktyczne zmieniające sytuację prawną osoby).

Wcześniejsza decyzja o odmowie świadczenia utrzymana została w mocy przez SKO, a skarga została oddalona przez WSA. Obecna decyzja umarzająca postępowanie została utrzymana przez SKO, a WSA po rozpoznaniu skargi uchylił decyzję SKO i decyzję organu (OPS).

WSA uznał, że sprawy nie są tożsame, gdyż w poprzedniej osoba była bezrobotną z zasiłkiem, a w okolicznościach obecnej sprawy nie posiadała już prawa do zasiłku. WSA stwierdził, że fakt czy osoba posiada status osoby bezrobotnej (a tego organy nie rozpoznały) ma wpływ na prawo do świadczenia pielęgnacyjnego.

Sąd stwierdza też, że posiadanie takiego statusu oznacza, że osoba nie rezygnuje z podejmowania zatrudnienia, a zatem wówczas nie przysługuje jej prawo do świadczenia. Ta okoliczność nie była badana, bowiem w naszej ocenie nie ma wpływu na prawo świadczenia.

WSA zalecił, aby organ (nie wskazał, czy SKO czy OPS) dokonał odpowiednich ustaleń w zakresie przesłanki niepodejmowania zatrudnienia w celu sprawowania opieki oraz wskazał na zastosowanie wykładni celowościowej art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r. i rozszerzenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego na krewnych, na których nie ciąży obowiązek alimentacyjny (Baza Orzeczeń: II SA/Sz 674/20, WSA w Szczecinie).

Czy rozpoznając sprawę należy ustalić, czy osoba jest zarejestrowana jako bezrobotna i zgodnie z wykładnią Sądu dla tej konkretnej sprawy – w przypadku, gdy będzie zarejestrowana – uznać, że nie spełnia warunku rezygnacji lub niepodejmowania zatrudnienia (vide zdanie na temat przyczyn oddalenia skargi w pierwszym postępowaniu)?

Czy organ musi zastosować wykładnię celowościową, o której mowa w wyroku, vide QA1437243, QA1233195?

Czy należy zastosować wykładnię niepodejmowania zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania opieki przedstawioną przez sąd w wyroku przywołanym w pytaniu (w odniesieniu do posiadania statusu osoby bezrobotnej zarejestrowanej), skoro stoi ona w sprzeczności z art. 17 ust. 6 ustawy o świadczeniach rodzinnych?