Czy opony nadające się jeszcze do użytku, ale wykorzystane w inny sposób, można kwalifikować jako odpad?

Firma budowlana do utwardzenia podmokłego gruntu wykorzystała opony samochodowe, zakupione od osoby fizycznej (za cenę o wiele niższą niż cena rynkowa) – opony ułożono na geowłókninie, jedna przy drugiej i przysypano żwirem. Według posiadacza opon były one w dobrym stanie, nadawały się jeszcze do użytku w celu do jakiego zostały wyprodukowane. Posiadacz opon potraktował je jako pełnowartościowy materiał konstrukcyjny do utwardzenia podmokłego terenu. W trakcie prac polegających na utwardzeniu terenu działki z wykorzystaniem opon, nie naruszono ich struktury – zostały wykorzystane w niezmienionej formie.

Czy opony nadające się jeszcze do użytku w celu, do jakiego zostały wyprodukowane, ale wykorzystane w inny sposób można kwalifikować jako odpad zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy z 14.12.2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2021 r. poz. 779) – dalej u.o.?

Czy wykorzystane w ten sposób opony samochodowe można traktować jako materiał konstrukcyjny do utwardzenia gruntu?

Czy w świetle przepisów prawa można stwierdzić, że osoba fizyczna, od której firma budowlana zakupiła opony samochodowe w celu wykorzystania ich niezgodnie z pierwotnym przeznaczeniem, "pozbyła się" tych opon?

Czy wykorzystanie opon samochodowych jako materiału konstrukcyjnego w celu utwardzenia gruntu można traktować jako przetwarzanie odpadów – odzysk, zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 14 u.o., jeśli zostały wykorzystane w niezmienionej formie?