Czy opłata przekształceniowa winna być w wysokości dotychczasowej (niezgodnej z ze sposobem użytkowania), czy w wysokości która obowiązywałaby po jej nowym ustaleniu?

Wpłynął wniosek o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności po 1.01.2019 r. w związku z oddaniem do użytkowania budynku mieszkalnego w maju 2019 r. (art. 13 ust. 1 ustawy z 20.07.2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów (Dz.U. z 2020 r. poz. 139) – dalej u.p.p.u.w.). Zgodnie z art. 13 ust. 3 u.p.p.u.w. z tytułu tego przekształcenia pobiera się opłatę w wysokości równej wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania obowiązującego w roku, w którym oddano do użytkowania, czyli 2019 r. Z kolei zgodnie z art. 21 ust. 3 u.p.p.u.w., jeżeli w dniu przekształcenia obowiązywała stawka procentowa niezgodna z faktycznym sposobem użytkowania gruntu (a taka jest sytuacja) ustala się nową stawkę - art. 73 ust. 2 ustawy z 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r. poz. 65) – dalej u.g.n., opłatę wówczas wnosi się w wys. odpowiadającej wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania, która obowiązywałaby od 1.01 roku, w którym nastąpiło przekształcenie.

Czy opłata winna być w wysokości dotychczasowej (niezgodnej z ze sposobem użytkowania) w oparciu o art. 13 ust. 3 u.p.p.u.w., czy w wysokości która obowiązywałaby po jej nowym ustaleniu - art. 21 ust. 3 i 4 u.p.p.u.w.?