Czy niezamieszkiwanie w danej chwili pod oznaczonym adresem może być przesłanką do wymeldowania?

Mając na względzie rozmaite orzecznictwo w sprawach o wymeldowanie mam poważny dylemat jako osoba prowadząca postępowanie, które argumenty uznać za kluczowe. Wprawdzie treść art. 25 u.e.l. jest czytelna i klarowna, ale czy faktycznie nie należy uwzględnić także tych orzeczeń, które dopuszczają czasowe i nawet długotrwałe okresy pobytu poza miejscem stałego zameldowania i to nawet bez utrzymywania jakichkolwiek związków z dotychczasowym miejscem pobytu stałego. W omawianym przypadku ten kontakt choć sporadyczny i okresowy to jednak występuje. Gdzie w tym wszystkim umiejscowić zgodę właściciela na pobyt krewnych pod adresem pobytu stałego?

Wszak pobyt w nim powinien być legalny, czyli za wiedzą i zgodą właściciela. Z drugiej strony skoro córka i wnuczka okresowo pojawiają się w miejscu pobytu stałego to należy uznać, że czynią to za wiedzą i zgodą właściciela. Czy zatem niezamieszkiwanie w danej chwili pod oznaczonym adresem może być przesłanką do wymeldowania każdego, kto aktualnie z tej lub innej przyczyny przebywa np. za granicą?

Stosując wprost art. 25 u.e.l. należałoby wymeldować wspomniane osoby, bo nie mieszkają w danym momencie pod adresem stałego pobytu, ale czy opuszczenie przez nie tego adresu ma charakter trwały?

One twierdzą, że nie i deklarują powrót do niego w przyszłości. Nie wskazują jednak dokładnej daty powrotu. Powracają natomiast okresowo i są widywani w trakcie wizyt przy okazji urlopów i odwiedzin.

Co w tym przypadku uznać za kluczowe przy wydaniu rozstrzygnięcia, czy pozyskać i przeprowadzić inny dowód w sprawie? Na co jeszcze warto byłoby zwrócić uwagę?