Czy należy wydać decyzję odmowną w sprawie zmiany decyzji kierującej do DPS, czy może umorzyć postępowanie jako bezprzedmiotowe w sprawie przeniesienia?

Starszy Pan został skierowany w 2020 r. przez OPS do DPS w X, znajdującym się najbliżej miejsca zamieszkania, zgodnie z zaleceniem lekarskim. W październiku złożył wniosek o przeniesienie z DPS w X do DPS w Y, innej miejscowości, który również jest dostosowany do potrzeb Pana.

W niedługim czasie, zanim została wydana decyzja, wpłynął kolejny wniosek, złożył syn wraz z pełnomocnictwem od ojca w sprawie przeniesienia. Została wydana decyzja odmowna. Syn złożył odwołanie do SKO, które przekazało decyzję do ponownego rozpatrzenia.

W toku postępowania przeprowadzono wywiad, w którym pracownik socjalny DPS ustalił, że Pan zapytany o zmianę miejsca zamieszkania powiedział, że "nie, jest mi tu dobrze". Wg opinii psychologa, Pan nie jest w stanie samodzielnie podjąć decyzji o wyprowadzce ze względu na zaburzenia pamięci i orientacji czasoprzestrzennej i myślenia, potrafi zgłaszać proste potrzeby, głównie biologiczne. W opinii dyrektora DPS w X, Pan nie jest w stanie napisać pisma o tak obszernej treści, nigdy nie zgłaszał i nadal nie zgłasza chęci zmiany DPS, więc "przypuszczać można, że inicjatywa przeniesienia nie wyszła od niego".

Czy należy wydać decyzję odmowną w sprawie zmiany decyzji kierującej do DPS, czy może umorzyć postępowanie jako bezprzedmiotowe w sprawie przeniesienia?