Czy należy dochodzić nienależnie pobranych świadczeń, wypłaconych z funduszu alimentacyjnego na rzecz osoby uprawnionej?

Pytania i odpowiedzi
Status:  Aktualne
Autor odpowiedzi: Bochenek Michał
Odpowiedzi udzielono: 23 kwietnia 2019 r., stan prawny dotychczas nie uległ zmianie

PYTANIE

Matka pobierała świadczenia z funduszu alimentacyjnego na rzecz córki. Wyszło na jaw, że w tym samym okresie matka otrzymywała alimenty na rzecz tej córki od komornika (niewątpliwie błąd w przekazywaniu popełnił komornik). Wszczęto postępowanie w sprawie ustalenia nienależnie pobranych świadczeń, które skierowano do córki, która jest osobą pełnoletnią. W toku postępowania córka złożyła wyjaśnienie, że nie zapoznała się z decyzją (i pouczeniem) dotyczącą przyznania na jej rzecz świadczeń, więc nie znała obowiązków zgłoszenia otrzymywania alimentów (które komornik wpłacał na konto jej matki). Ponadto tłumaczy, że nie wiedziała, że należne jej alimenty były wpłacane przez komornika na konto matki.

Czy takie tłumaczenie można przyjąć jako zasadne i umorzyć postępowanie w sprawie nienależnie pobranych?

Pytanie związane jest z wątpliwościami, jaki stwarza następująca treść orzeczenia WSA w Poznaniu z dnia 24 stycznia 2013 r., II SA/Po 782/12:

"1. Zawodne jest formułowanie kategorycznych stanowisk, uznających bez żadnych wyjątków, że dokonanie przez dłużnika do rąk wierzyciela spłaty zaległych alimentów w okresie pobierania świadczeń z funduszu alimentacyjnego i zaniechanie poinformowania organów o tym fakcie powoduje automatycznie, że świadczenie wypłacone z funduszu jest świadczeniem nienależnie pobranym.

2. Błędne jest utożsamianie pojęcia »nienależnie pobranego świadczenia«, z pojęciem »nienależnego świadczenia«. Jakkolwiek »nienależne świadczenie« jest pojęciem obiektywnym, występującym wówczas, gdy świadczenie zostaje wypłacone bez podstawy prawnej lub gdy podstawa taka odpadła, to »świadczeniem nienależnie pobranym« jest świadczenie pobrane przez osobę, której można przypisać określone cechy dotyczące stanu świadomości (woli) lub określone działania (zaniechania). W konsekwencji przyjmuje się, że obowiązek zwrotu obciąża tylko tego, kto przyjął świadczenie w złej wierze, wiedząc, że mu się ono nie należy."

ODPOWIEDŹ

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX