Czy należność z tytułu wydatków na świadczenia z pomocy społecznej należy traktować jako przedawnioną?

Zgodnie z art. 104 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej, należności z tytułu wydatków na świadczenia z pomocy społecznej ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat, licząc od dnia, w którym decyzja ustalająca te należności stała się ostateczna".

Natomiast zgodnie z art. 104 ust. 6 u.p.s., bieg przedawnienia przerywa odroczenie terminu płatności należności lub rozłożenie spłaty należności na raty. Po przerwaniu biegu terminu przedawnienia, biegnie on na nowo od dnia następującego po dniu ustalonym jako ostatni dzień spłaty odroczonej należności lub po dniu ustalonym jako ostatni dzień spłaty ostatniej raty należności.

Przykładowo, wobec Pana X wydano decyzję ustalającą należną do zwrotu kwotę z tytułu wniesionej opłaty zastępczej przez gminę za pobyt w Domu Pomocy Społecznej. Decyzja stała się ostateczna w dniu 09.07.2019 r. Nie wydano decyzji odraczającej termin płatności ani rozkładającej spłaty należności na raty. Wszczęcie egzekucji administracyjnej nastąpiło w dniu 09.10.2019 r. W tej samej dacie zastosowano skuteczny środek egzekucyjny.

Czy należność z tytułu wydatków na świadczenia z pomocy społecznej należy traktować jako przedawnioną, nawet wtedy gdy egzekucja jest skuteczna, ale nie pokrywa w pełni kwoty wynikającej z decyzji?