Czy należałoby w opisie procedury utraty statusu odpadów po wydzieleniu powstałych frakcji wskazać odrębne procesy odzysku dla otrzymanych produktów tj. dla gumy R3, dla stali R4 a dla reszty R12?

Planowane jest w procesie przetworzenia opon wdrożenie procedury utarty statusu odpadów (USO) w odniesieniu do gumy i stali powstałych w wyniku jej przetworzenia. Proces technologiczny przetworzenia odpadów opon polega na wydzieleniu z niej czterech frakcji, tj.: gumy (tworzyw sztucznych), stali, tekstyliów oraz paliwa alternatywnego. Przetwarzanie to zgodnie z posiadaną decyzją na wytwarzanie odpadów z uwzględnieniem zezwolenia na przetwarzanie. Proces ten stanowi odzysk realizowany metodą R3 i R13.

Czy należałoby w opisie procedury USO po wydzieleniu powstałych frakcji wskazać odrębne procesy odzysku dla otrzymanych produktów tj. dla gumy R3, dla stali R4 a dla reszty R12?

Czy też należy wskazać jedynie proces zgodny z decyzją?

Czy na podstawie art. 6 rozporządzenia Rady (UE) nr 333/2011 z 31 marca 2011 r. ustanawiającego kryteria określające, kiedy pewne rodzaje złomu przestają być odpadami na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE (Dz.Urz. UE L 94, str. 2) - dalej rozporządzenie 333/2011 przedsiębiorca powinien wdrożyć certyfikowany system jakości, czy wystarczy, jeśli wdroży procedury obejmujące system jakości bez konieczności jego certyfikacji?