Czy można ustalić prawo do świadczenia pielęgnacyjnego nie uwzględniając wskazówek SKO dotyczących opieki?

W grudniu 2023 r. został złożony wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z uwagi na sprawowanie opieki nad niepełnosprawnym mężem, który Wielkopolską Rejonową Komisją Lekarską podległą ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych został zaliczony do pierwszej grupy inwalidzkiej (od dnia 16.10.2018 r.). W orzeczeniu tym wskazano, że "nie wymaga opieki innej osoby". Została wydana decyzja odmowna z uwagi na niespełnienie warunku art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Od powyższej decyzji złożono odwołanie do SKO, które uchyliło zaskarżoną decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji. W decyzji tej SKO wskazało, że "z orzeczenia komisji wynika, że Pan X zaliczony został do pierwszej grupy inwalidzkiej od 16.10.2018 r., lecz zawarto wskazania, że nie wymaga opieki innej osoby i nie wymaga stałej opieki drugiej osoby przy wykonywaniu podstawowych czynności życiowych, z dokumentów wynika, że nie wymagał on wówczas opieki innych osób".

Podano również, że moment powstania niepełnosprawności nie może być podstawą odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Wobec powyższego, stosując się do wytycznych SKO należy odmówić stronie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, powołując się na wytyczne wskazane w decyzji (tj. nie wymaga opieki innej osoby).

Czy przyznać prawo do świadczenia pielęgnacyjnego stosując się do zapisu w art. 17 ust. 1, "jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności..."?

Czy można ustalić prawo do świadczenia pielęgnacyjnego nie uwzględniając wskazówek SKO dotyczących opieki?