Czy można przyjąć okres ekonomicznej użyteczności samochodu równy okresowi amortyzacji podatkowej przy założeniu, że okres amortyzacji bilansowej przyjęty w polityce rachunkowości jest inny?

Spółka z o.o. (leasingobiorca) zawarła umowę leasingu na samochód wcześniej odkupiony od spółki przez firmę leasingową (leasingodawcę) - leasing zwrotny. Samochód był używany przez spółkę od momentu zakupu do momentu sprzedaży firmie leasingowej przez 2 lata. Umowa leasingu została zawarta na 24 miesiące. Polityka rachunkowości spółki z o.o. przewiduje, że samochody osobowe są amortyzowane w ciągu 4 lat, przy czym nie przewiduje się odrębnych zasad amortyzacji dla samochodów nowych i używanych. Spółka analizuje kwalifikację umowy leasingu pod kątem ustawy o rachunkowości.

Jaki okres ekonomicznej użyteczności spółka powinna wziąć pod uwagę do sprawdzenia czy został spełniony warunekart. 3 ust. 4 pkt 3 ustawy o rachunkowości?

Czy prawidłowe jest w tym wypadku przyjęcie, że okres umowy leasingu jest krótszy niż 3/4 przyjętego przez spółkę w polityce rachunkowości okresu użyteczności samochodu - kwalifikacja jako leasing operacyjny czy też należy przyjąć do analizy ww. warunku łączny okres używania samochodu od momentu zakupu do końca trwania umowy leasingu (czyli więcej niż 3/4 przyjętego przez spółkę w polityce rachunkowości okresu użyteczności samochodu - kwalifikacja jako leasing finansowy)?

Czy do ww. analizy spółka może przyjąć okres ekonomicznej użyteczności samochodu równy okresowi amortyzacji wg przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (5 lat) przy założeniu, że okres amortyzacji bilansowej przyjęty w polityce rachunkowości jest inny?