Czy można dokonać zwrotu nieruchomości, której część według mpzp jest przeznaczona pod drogę publiczną, ale nie jest w chwili obecnej zajęta pod pas drogowy?

Czy można dokonać zwrotu nieruchomości na podstawie art. 136 ustawy z 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2021 r. poz. 1899) – dalej u.g.n., której część według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest przeznaczona pod drogę publiczną, ale nie jest w chwili obecnej zajęta pod pas drogowy?

Stosownie do art. 2a ustawy z 21.03.1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1376) – dalej u.d.p. drogi krajowe stanowią własność Skarbu Państwa, zaś drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność właściwego samorządu województwa, powiatu lub gminy. W orzecznictwie sądowym drogi publiczne traktowane są zatem jako rzeczy wyłączone z powszechnego obrotu (reges extra commercium), skoro własność tych dróg może być przenoszona tylko pomiędzy podmiotami publicznoprawnymi (Skarbem Państwa i jednostkami samorządu terytorialnego). Nieruchomości drogowe nie mogą być więc obciążane prawami rzeczowymi na rzecz osób fizycznych. Wykładnia systemowa art. 136 ust. 3 u.g.n., uwzględniająca ograniczenie obrotu nieruchomościami zajętymi pod drogi publiczne, która wynika z cyt. art. 2a u.d.p., prowadzi zatem do wniosku, że niedopuszczalne jest orzeczenie o zwrocie nieruchomości wywłaszczonej, która w czasie orzekania o zwrocie jest częścią drogi publicznej w rozumieniu przepisów ustawy o drogach publicznych.

Natomiast jak należy traktować nieruchomość, która nie jest zajęta pod pas drogowy, lecz jej przeznaczenie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jest drogowe?