Czy koszty finansowania dłużnego wyłączone w danym roku podatkowym z kosztów uzyskania przychodów z uwagi na przekroczenie limitu, stanowią podstawę do utworzenia aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego?

Spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, ponosi koszty odsetek w związku z korzystaniem (w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) z różnych form finansowania dłużnego (kredyt bankowy, pożyczki od wspólników, leasing, faktoring). Z uwagi, iż koszty finansowania dłużnego - w myśl wyżej powołanej ustawy - podlegają rocznemu limitowaniu, dlatego też przy ustalaniu dochodu podatkowego za dany rok podatkowy mogą być uwzględniane tylko koszty finansowania dłużnego do wysokości nieprzekraczającej wartości rocznego limitu. Koszty finansowania dłużnego wyłączone w danym roku podatkowym z kosztów uzyskania przychodów (z uwagi na przekroczenie limitu, o którym mowa powyżej), podlegają zaliczeniu do takich kosztów w następnych 5 latach podatkowych, w ramach obowiązujących w danym roku limitów.

Czy w opisanym stanie faktycznym, koszty finansowania dłużnego wyłączone w danym roku podatkowym z kosztów uzyskania przychodów z uwagi na przekroczenie limitu, stanowią - zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości - podstawę do utworzenia aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego, jeśli spółka przewiduje, że w przyszłości koszty te uwzględni w rachunku podatkowym, zmniejszając tym samym wartość podatku dochodowego do zapłaty?