Czy konfekcjonowanie produktów spełnia definicję „używania”?

Podmiot X, będący podmiotem zagranicznym, zleca usługę konfekcjonowania swoich produktów podmiotowi Y, który posiada siedzibę na terytorium RP. W tym celu następuje przywóz produktów w opakowaniach na terytorium RP, z terytorium państw niebędących państwami członkowskimi Unii Europejskiej oraz z terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej. Odpowiedzialnym za przywóz jest podmiot X zlecający usługę, który organizuje przywóz oraz nieprzerwanie jest właścicielem towarów. Podmiot Y nie staje się posiadaczem ani importerem produktów w opakowaniach. W ramach zleconej usługi podmiot Y przepakowuje produkt z opakowań zbiorczych o pojemności 5 tys. litrów, do opakowań jednostkowych o objętości 5, 10 oraz 20 litrów. Następnie podmiot X wywozi produkty w opakowaniach jednostkowych poza terytorium RP, zatem nie następuje dystrybucja na terytorium kraju. W ramach świadczonej usługi powstają odpady opakowaniowe, które zgodnie z obowiązującą umową na usługę konfekcjonowania, są wytworzone przez podmiot Y oraz przekazywane przez ten podmiot za pomocą KPO odbiorcom odpadów posiadającym odpowiednie zezwolenia w zakresie gospodarowania odpadami.

Czy w opisanej sytuacji następuje wprowadzenie produktów w opakowaniach zgodnie z ustawą z 13.06.2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (Dz.U. z 2020 r. poz. 1114) - dalej u.g.o.o.o.?

Czy w myśl ustawy następuje wprowadzenie do obrotu jako udostępnienie produktów w opakowaniach w celu ich używania?

Czy konfekcjonowanie produktów spełnia definicję "używania"?

Kto ponosi ewentualną odpowiedzialność za spełnienie wymagań wprowadzającego na rynek produkty w opakowaniach, m.in. w zakresie spełnienia obowiązku odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych powstałych z opakowań?

Jak wyglądałaby sytuacja, w przypadku stosowania opakowań zbiorczych wielokrotnego użytku, które po opróżnieniu byłyby zwracane do podmiotu X?