Czy kierownik ZRM może ponieść odpowiedzialność w związku z narażeniem pacjenta wynikającym z transportu do placówki, która nie była w stanie go zaopatrzyć?

ZRM zostaje zadysponowany do urazu głowy. Na miejscu kierownik zespołu stwierdza objawy przemawiające za obecnością krwiaka wewnątrzczaszkowego, wymagającego pilnej interwencji neurochirurgicznej. Pomimo tego podejmuje decyzję w oparciu o art. 44 u.p.r.m. i przewozi pacjenta do najbliższego SOR, w szpitalu bez zaplecza neurochirurgicznego.

1. Czy kierownik ZRM mógłby w oparciu o art. 45 u.p.r.m. pojechać do szpitala z oddziałem neurochirurgicznym?

Lekarz SOR bada pacjenta, stwierdza już na etapie badania klinicznego konieczność zabiegu neurochirurgicznego - ZRM jednak odmawia dalszego transportu pacjenta. Na SOR w danej chwili brak zespołu transportowego, transport zewnętrzny dociera po półtorej godziny. Pacjent umiera.

2. Czy kierownik ZRM może ponieść odpowiedzialność karną/cywilną w związku z narażeniem pacjenta wynikającym z transportu do placówki, która nie była w stanie zaopatrzyć pacjenta?

3. Czy lekarz SOR ponosi odpowiedzialność za brak możliwości leczenia pacjenta?

4. Jakie kroki mógł podjąć lekarz SOR aby zmniejszyć ryzyko roszczeń wobec siebie?