Czy kierownik OPS powinien wytoczyć powództwo alimentacyjne?

Klient ubiega się o przyznanie pomocy w formie zasiłku stałego z tytułu umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Jest osobą samotnie gospodarującą, nie posiada uprawnień do własnych świadczeń emerytalno-rentowych. Jest rozwiedziony, posiada dwoje dorosłych dzieci, które maja własne rodziny. W trakcie postępowania administracyjnego ustalono, że żadne z dzieci klienta nie wyraża zgody na pomoc finansową na jego rzecz. Organ nie zgromadził wymaganej dokumentacji, ponieważ dzieci nie wyraziły zgody na wywiad alimentacyjny na rzecz zainteresowanego. Wystosowały jedynie oświadczenia z jakiego powodu nie wyrażają zgody na wywiad oraz udostępnienia danych o swoich dochodach. W oświadczeniu podają, że nigdy ojciec nie interesował się nimi, nie łożył na ich utrzymanie, że był alkoholikiem oraz stosował wobec nich przemoc fizyczną, psychiczną oraz ekonomiczną. Dzieci mają ogromny żal do niego oraz poczucie wyrządzonej im krzywdy. Dlatego też nie wyrażają zgody na wywiad. Ojciec nie był pozbawiony władzy rodzicielskiej, jedynie miał ograniczoną władzę rodzicielską. Od trzydziestu lat nie mają z nim kontaktu.

Czy w takiej sytuacji, kiedy nie można ustalić sytuacji dochodowej zobowiązanych organ powinien wystąpić do sądu z powództwem o alimenty nawet w sytuacji, kiedy oświadczenie zobowiązanych wskazuje na straszne zaniedbania ze strony ich ojca?

Czy w opisanej sytuacji, organ możne odstąpić od żądania alimentacji na rzecz ich ojca?