Czy kierownik OPS może wytoczyć powództwo o roszczenie alimentacyjne na rzecz wnioskodawcy?

Osoba ze znacznym stopniem niepełnosprawności złożyła wniosek o udzielenie pomocy o zasiłki celowe m.in. na żywność, opał, leki, zakup telefonu, zwrot kosztów dojazdu do lekarza.

Obecnie Pan oświadczył, że prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, a jego żona zamieszkała u jego matki. W miesiącu styczniu Pan otrzymał decyzję odmowną prawa do zasiłku stałego z powodu przekroczenia kryterium dochodowego na osobę w rodzinie (z żoną prowadził gospodarstwo domowe i to ona pokrywała wszystkie rachunki za dom, żywność itd.), od decyzji się odwołał i jeszcze nie ma rozstrzygnięcia SKO w tej sprawie.

W trakcie przyjmowania wniosku został ponownie pouczony, że ma możliwość wystąpienia o alimenty od żony i dorosłych dzieci, ale odmówił. Wywiady alimentacyjne u dzieci nie zostały przeprowadzone, nie zgłosiły się na wezwanie przy pierwszym wniosku o udzielenie pomocy.

Czy w tej sytuacji ponownego złożenia wniosku o pomoc OPS może wystąpić do US celem ustalenia sytuacji dochodowej i bazy CEIDG - dzieci i żony?

Czy OPS powinien wezwać żonę, aby złożyła oświadczenie, czy rzeczywiście nie mieszka wspólnie z ww. i należy wysłać wniosek o przeprowadzenie wywiadu alimentacyjnego do gminy, w której podobno obecnie mieszka?

Czy kierownik ośrodka na podstawie art. 110 ust. 5 u.p.s. może wystąpić do sądu w tej sytuacji o alimenty od dzieci i żony, jeśli osoba nie chce tego zrobić, czyli nie wykorzystuje swoich możliwości?