Czy i jakie są odstępstwa od wymagań prawnych w zakresie kwalifikacji i uprawnień niezbędnych do wykonywania zadań przewodnika górskiego?

Obszar uprawnień przewodnika beskidzkiego został szczegółowo zakreślony w § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sportu i Turystyki z dnia 26.06.2014 r. w sprawie nabywania uprawnień przewodnika górskiego (Dz.U. poz. 868). Komercyjne piesze wycieczki górskie, zgodnie z obowiązującymi przepisami, mogą prowadzić tylko uprawnieni państwowi przewodnicy beskidzcy (a w niektórych miejscach, jak Pieniny, przewodnicy beskidzcy i tatrzańscy).

Czy istnieją jakieś wyjątki od tej reguły?

Zdarzają się w obecnym czasie dość częste sytuacje, kiedy grupy turystów w trudnym technicznie terenie górskim nie są prowadzone przez uprawnionego państwowego przewodnika górskiego.

Czy np. kierownik wycieczki lub opiekun wycieczki, instruktor turystyki kwalifikowanej np. pieszej, nauczyciel, dyrektor szkoły, ratownik górski, pracownik nadleśnictwa czy parku narodowego, którzy nie posiadają państwowych uprawnień przewodnickich mogą wchodzić legalnie na teren górski prowadząc komercyjnie (czyt. zarobkowo) grupę zainteresowanych, udzielać fachowych porad i informacji i sprawując przy tym nad przykładową grupą turystów opiekę?

Oprowadzanie komercyjne grup po Parkach Narodowych górskich jest  jasno określone w regulaminach przyjętych przez Dyrektorów Parków Narodowych w sprawie udostępniania tych obszarów do celów turystycznych i tutaj wątpliwości nie ma żadnych.