Czy dystrybutor do wody zlokalizowany np. w placówce służby zdrowia, z którego pacjenci i osoby wizytujące mogą nalać sobie bezpłatnie wodę przeznaczoną do bezpośredniego spożycia należy uznać za urządzenie vendingowe?

Zgodnie z art. 3b ust. 2 ustawy z 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej do pobrania opłaty, o której mowa w art. 3b ust. 1, jest obowiązany przedsiębiorca pakujący i oferujący – za pomocą urządzenia vendingowego, w tym umieszczonego także w miejscach innych niż jednostki handlu detalicznego, jednostki handlu hurtowego lub jednostki gastronomiczne – napoje lub żywność w produktach jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w załączniku nr 6 do ustawy będących opakowaniami.

Jaka należy interpretować maszynę vendingową w przypadku zapisów niniejszej ustawy?

Czy dystrybutor do wody oferujący kubki jednorazowe z tworzywa sztucznego, zlokalizowany np. w placówce służby zdrowia, z którego pacjenci i osoby wizytujące mogą nalać sobie bezpłatnie wodę przeznaczoną do bezpośredniego spożycia należy uznać za urządzenie vendingowe?

Jeśli dystrybutor opisany w pytaniu nr 2 spełnia kryteria urządzenia vendingowego, to czy opłata powinna być pobrana od każdej osoby, której wydawany jest kubek jednorazowy z tworzywa sztucznego, czy powinien pokryć ją podmiot prowadzący daną instytucję?