Czy dodatek do wynagrodzenia za pracę wypłacany ratownikowi medycznemu należy brać pod uwagę przy obliczaniu dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych?

Czy prawidłowa jest ocena dokonana przez pracodawcę, tj. pogotowie ratunkowe SP ZOZ, w sprawie wypłaty wynagrodzenia z tytułu dodatków dla ratowników medycznych zgodnie z rozporządzeniami zmieniającymi r.o.w.u. za pracę w godzinach nadliczbowych określająca, że brak jest podstaw faktycznych i prawnych do uregulowania żądań pracowników w zakresie zapłaty dodatku "ratownik" za pracę w godzinach nadliczbowych?

Uzasadnienie oceny pracodawcy: W myśl zapisów ww. rozporządzeń świadczeniodawca był zobowiązany przeznaczyć środki otrzymane w ramach umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju leczenie szpitalne i ratownictwo medyczne, w taki sposób, aby zapewnić średni – a nie proporcjonalny – wzrost miesięcznego wynagrodzenia, w tym składki na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Emerytur Pomostowych dla ratowników medycznych udzielających świadczeń zdrowotnych w ramach umów w rodzaju ratownictwo medyczne. Jednocześnie w ocenie pracodawcy nie budzi wątpliwości, że wypłacany pracownikowi tzw. "dodatek ministerialny" nie miał charakteru dodatku stałego, wypłacanego systematycznie i w równej wysokości i w związku z powyższym nie mógł stanowić podstawy do obliczenia tzw. "normalnego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych". Poprzez "normalne wynagrodzenie", o którym mowa w art. 151¹ § 1 k.p., zgodnie z wyrokiem SN z dnia 19 marca 2019 r., III PK 32/18 – należy bowiem rozumieć takie wynagrodzenie, które pracownik otrzymuje stale i systematycznie, a więc obejmuje ono zarówno wynagrodzenie zasadnicze wynikające ze stawki osobistego zaszeregowania, jak i dodatkowe składniki wynagrodzenia o charakterze stałym, jeżeli na podstawie obowiązujących w zakładzie pracy przepisów płacowych pracownik ma prawo do takich dodatkowych składników.