Czy do ustalenia przekroczenia limitu sumujemy wszystkie zobowiązania bez względu na ich rodzaj wyświadczone przez nierezydenta, czy też dokonujemy podziału na rodzaje i wówczas wybieramy tą lub te, które przekraczają limit?

Pytanie dotyczy par. 3 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie informacji podatkowych, - "... w informacjach uwzględnia się umowy, które zostały zawarte w roku podatkowym z tym samym nierezydentem, a suma należności albo suma zobowiązań wynikająca z tych umów przekroczyła równowartość 300 000 euro" Spółka została w ciągu 2016 r. obciążona przez nierezydenta fakturami z tytułu wyświadczania różnych usług i zakupu materiałów. Łączna suma wszystkich faktur z wszystkich rodzajów wyświadczanych usług i zakup materiału przekracza limit 300.000 euro, natomiast rozpatrując, sumując usługi/zakup materiału wg. rodzaju czyli oddzielnie, przekroczenie 300.000 euro dotyczy tylko przy wyświadczaniu jednego rodzaju usługi.

Czy do ustalenia przekroczenia limitu sumujemy wszystkie zobowiązania bez względu na ich rodzaj wyświadczone przez nierezydenta, czy też dokonujemy podziału na rodzaje i wówczas wybieramy tą lub te, które przekraczają limit np. mamy zakup materiału i wykonaną usługę?

Łącznie materiał i usługa przekraczają limit, ale oddzielnie nie, tylko materiał przekracza limit.

Czy powinniśmy prezentować usługę również?