Czy decyzja umarzająca dłużnikowi alimentacyjnemu część jego długu została wydana z naruszeniem obowiązujących przepisów?

W tutejszym organie były wypłacane świadczenia z funduszu alimentacyjnego na rzecz wierzyciela.

Dłużnik mieszka na terenie innej gminy. W marcu 2021 r. dłużnik złożył wniosek o umorzenie mu części zadłużenia ze względu na regularne wpłaty. Organ właściwy dłużnika (inna gmina) w 2021 r. przeprowadził postępowanie wyjaśniające w oparciu o art. 30 ust. 1 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów.

W lipcu 2021 r. wydana została decyzja umarzająca część długu stanowiąca łącznie 30% należności, ale według stanu na dzień 31 lipca 2020 r. Z uzasadnienia decyzji wynika, że egzekucja była skuteczna w miesięcznej wysokości nie niższej, niż wysokość zasądzonych alimentów przez okres 3 lat, tj. od 01.08.2017 r. do 31.07.2020 r.

Organ właściwy dłużnika umorzył równo okres wynoszący 3 lata, pomimo, że w miesiącu sierpniu oraz wrześniu 2020 r. dłużnik również dokonał wpłaty w wymaganej wysokości. Dodatkowo stan zadłużenia na dzień wydawania decyzji jest inny, niż na dzień 31.07.2020 r., ponieważ księgowane były wpłaty od komornika sądowego. Umorzenie zadłużenia nie uwzględnia bowiem ww. wpłat.

Czy w związku z powyższym, decyzja innego organu jest prawidłowa?

Czy należy ją skierować do Samorządowego Kolegium Odwoławczego pod kątem nieważności decyzji?

Jeżeli jest prawidłowa, to czy należy przeksięgować otrzymane wpłaty na pozostałe zadłużenie nieobjęte umorzeniem?

Czy organ nie powinien wydać decyzji umarzającej zadłużenie obejmującej okres 3 lat i 2 miesięcy?