Czy cudzoziemiec powinien posiadać kartę pobytu i decyzję o udzieleniu zezwolenia na pobyt na terytorium RP?

Proszę o interpretację.

Zgodnie z zapisem art. 1 ust. 2 pkt 2 lit. d ustawy i pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, zwracam się z prośbą o wskazanie, którzy cudzoziemcy są uprawnieni do uzyskania świadczenia wychowawczego.

Z brzmienia literalnego przepisu wynika, że są to wyłącznie osoby posiadające kartę pobytu z adnotacją "dostęp do rynku pracy", natomiast rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 czerwca 2019 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o przyznanie świadczenia wychowawczego oraz zakresu informacji, jakie mają być zawarte we wniosku, zaświadczeniach i oświadczeniach niezbędnych do ustalenia prawa do świadczenia wychowawczego, w § 4 pkt 2 wskazuje, że ustalając prawo do świadczenia wychowawczego uwzględnia się odpowiednio: kartę pobytu i decyzję o udzieleniu cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt na terytorium RP lub inny dokument uprawniający cudzoziemca do pobytu na terytorium RP, który uprawnia do wykonywania pracy.

W oparciu o powyższe: czy w oparciu o zapis ww. rozporządzenia prawo do świadczeń wychowawczych należy uzależnić od posiadania przez cudzoziemca prawa do pracy na terenie RP czy też literalnie stosować zapis art. 1 ust. 2 pkt 2d ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, który wymaga karty pobytu z adnotacją "dostęp do rynku pracy". Jednocześnie nadmienić należy, iż czas oczekiwania na wydanie cudzoziemcom karty pobytu (jako dokumentu) jest długotrwałym procesem i mimo posiadania, np. zezwolenia typu A na pracę dla cudzoziemca na terytorium RP nie posiada karty pobytu, a pracuje w Polsce.

W związku z powyższym proszę o interpretację.