Czy budynek musi być przedmiotem amortyzacji podatkowej?

Około 10 lat temu spółka zakupiła budynek nie nadający się do eksploatacji. Rozpoczęła prace związane z jego częściową odbudową, remontem i adaptacją pod działalność hotelową, wprowadzając go do ewidencji środków trwałych wg ceny zakupu. Zanim ukończono ww. prace i uzyskano pozwolenie na użytkowanie (części) budynku, spółka wydzierżawiła obiekt wraz z otaczającym go terenem innemu podmiotowi (uzyskując z tego tytułu przychody), który na tym terenie, a także częściowo w nieukończonym budynku prowadził działalność gospodarczą. Obecnie, spółka uzyskała pozwolenie na użytkowanie części budynku, wpis do rejestru obiektów hotelowych (w tym kategoryzację) i inne wymagane pozwolenia na prowadzenie działalności hotelowej i turystycznej i uznała, że budynek (w części, co do której uzyskała pozwolenie na użytkowanie) spełnia wymóg uznania za środek trwały w rozumieniu przepisów podatkowych. Nie mając pewne wątpliwości, co do prawa do amortyzacji jedynie części budynku, spółka wystąpiła do KIS z wn. ORD-0IN. Definiując tam własne stanowisko podała, że jej zdaniem budynek stanowić będzie kompletny i zdatny do użytku środek trwały dopiero po uzyskaniu wymaganych dla hotelu pozwoleń (Sanepid, wymogi PPoz, kategoryzacja obiektu itp).

Czy w tych okolicznościach spółka zachowa się prawidłowo, jeżeli:

1. Jedynie bilansowo naliczy amortyzację (liczoną od wartości początkowej stanowiącej tylko cenę zakupu budynku) za okres od wydzierżawienia budynku do momentu uzyskania ww. pozwoleń, tj. nie zaliczy do KUP tych odpisów?

2. Dopiero od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi zaktualizowanie wartości początkowej budynku, rozpocznie naliczanie podatku od przychodów z nieruchomości w związku z dzierżawą obiektu (art. 1 ust. 7 ustawy z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), bowiem dopiero po zaktualizowaniu wartości początkowej wyniesie ona więcej niż 10 mln zł?