Czy brak możliwości wyburzenia budynku powoduje, że podatek od nieruchomości należy płacić w wyższej stawce?

Firma prowadzi działalność gospodarczą w zakresie magazynowania zboża. W 2013 r. na podstawie opinii technicznej wykonanej przez mgr inż. budownictwa zmniejszyliśmy stawkę podatku od nieruchomości jednego z budynków ze względu na zły stan techniczny budynku (ze stawki budynków związanych z prowadzoną działalności do stawki pozostałych budynków). Opinia określa, że obiekt jest w lichym stanie technicznym, ma osłabioną konstrukcję uniemożliwiającą pełnienie przez niego funkcji magazynowej, parametry nośnie konstrukcji od czasu ostatniej ekspertyzy w 1980 r. uległy znacznemu pogorszeniu. Na podstawie przeprowadzonej analizy ekonomiczności zasadności przeprowadzenia kapitalnego remontu i adaptacji na potrzeby firmy wykazano nieopłacalność przeprowadzenia kapitalnego remontu i modernizacji obiektu. Dodatkowo budynek jest wpisany do ewidencji zabytków. Firma chce wyburzyć ten budynek, ale za każdym razem firma dostaje odmowną decyzję od konserwatora zabytków. W 2017 r. otrzymaliśmy wezwanie z urzędu miasta w celu skorygowanie podatku od tego budynku w związku z tym, że nie posiadamy dokumentów potwierdzających uzyskanie pozwolenia na rozbiórkę.

Czy firma powinna skorygować podatek od nieruchomości za lata 2013-2017 stosując przy ww. budynku stawkę podatku dla budynków związanych z prowadzoną działalnością?

Czy może stosować obniżoną stawkę, jeżeli chce wyburzyć budynek, ale nie może tego zrobić z przyczyn formalnych (brak zgody konserwatora)?

Firma posiada budynek, który był wykorzystywany w działalności jako budynek magazynowy. Z uwagi na jego zły stan techniczny zaprzestaliśmy w nim działalności (stoi pusty, nieużytkowany).

Czy od momentu uzyskania pozwolenia na budowę (zmiana sposobu użytkowania obiektu z magazynu na budynek mieszkalny) firma może przestać płacić podatek od nieruchomości do czasu zakończenia inwestycji?