Czy brak dostępu do drogi publicznej jest przesłanką do stwierdzenia nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę?

Inwestor w kwietniu 1987 r. otrzymał pozwolenie na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Na działce objętej budową obowiązywał plan miejscowy z 1979 r. Problem polega na tym, iż wybudowany budynek (oddany do użytku w 1992 r.) obecnie nie posiada dostępu do drogi. Plan zagospodarowania przestrzennego przewidywał dostęp do drogi publicznej za pośrednictwem nieruchomości prywatnej. Front budynku, jak również wejście, wjazd do budynku jest od strony drogi prywatnej (czyli zgodnie z planem). Niestety właściciel nieruchomości prywatnej (działki) zmienił się. Inwestor wystąpił na drodze sądowej o ustanowienie służebności. Sprawa zakończyła się negatywnie dla inwestora.

Czy wobec powyższego można stwierdzić, iż decyzja o pozwoleniu na budowę została wydana z rażącym naruszeniem prawa?

Czy jest to przesłanka do stwierdzenia nieważności decyzji?

Przy wydawaniu decyzji o pozwoleniu na budowę nie zapewniono trwałego dojazdu z budynku mieszkalnego.

Jaki przepis regulował dostęp do drogi na dzień wydania decyzji w 1987 r.?