Czy agregat prądotwórczy z silnikiem opalanym paliwem ciekłym o mocy nominalnej 2,93 MW oddany do użytkowania w marcu 2019 r. podchodzi pod standardy emisyjne?

Czy agregat prądotwórczy z silnikiem opalanym paliwem ciekłym (tj. olejem napędowym) o mocy nominalnej 2,93 MW oddany do użytkowania w marcu 2019 r. podchodzi pod standardy emisyjne?

Agregat jest przeznaczony do pracy w przypadku awarii głównego źródła zasilania w energię elektryczną odbiorników budynku, podczas okresowych przeglądów serwisowych oraz wymaganych uruchomień związanych z prawidłową eksploatacją zespołu prądotwórczego. Czas użytkowania w roku wynosi 200 godzin. § 5 rozporządzenia Ministra Środowiska z 1.03.2018 r. w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów (Dz.U. z 2019 r. poz. 1806) - dalej r.s.e.i. mówi wyraźnie, że standardy określa się dla źródeł o mocy nie mniejszej niż 1 MW, zwanych dalej źródłami, innych niż: silniki Diesla o nominalnej mocy cieplnej nie mniejszej niż 50 MW.

Jeżeli czas pracy tego źródła wyniesie 200 godzin w roku, czy źródło to jest zwolnione ze standardów?

Producent tego agregatu uważa, że urządzenie to jest zwolnione ze standardów emisyjnych i powołuje się na załącznik nr 5 rozporządzenia o standardach emisyjnych i zapis pod Tabelą nr 10 w punkcie 4.3, w którym jest napisane, że standardy emisyjne tlenków azotu nie mają zastosowania do silników opalanych paliwami ciekłymi lub paliwami gazowymi, których czas użytkowania w roku wynosi od 500 godzin do 1500 godzin (...). Agregat pracujący 200 godzin w roku jest poniżej 500 godzin, o których pisze ustawodawca.

Czy producent agregatu ma rację i czy w tej sytuacji pracujący 200 godzin w roku agregat jest w tym układzie źródłem szczytowym i podlega tym samym pod standardy emisyjne?