Piaskowska Olga Maria, Zawieszenie postępowania w sprawie o zaprzeczenie macierzyństwa

Zawieszenie postępowania w sprawie o zaprzeczenie macierzyństwa

W myśl art. 61¹² § 1 k.r.o., jeżeli w akcie urodzenia jest wpisana jako matka kobieta, która dziecka nie urodziła, można żądać zaprzeczenia macierzyństwa.

Powództwo o zaprzeczenie macierzyństwa dziecko wytacza przeciwko kobiecie wpisanej w akcie urodzenia dziecka jako jego matka, a jeżeli kobieta ta nie żyje - przeciwko kuratorowi ustanowionemu przez sąd opiekuńczy.

Patrz też: Ustanowienie kuratora dla zmarłego małżonka w postępowaniu o unieważnienie małżeństwa, o ustalenie istnienia lub nieistnienia małżeństwa

Matka wytacza powództwo przeciwko kobiecie wpisanej w akcie urodzenia dziecka jako jego matka i przeciwko dziecku, a jeżeli kobieta ta nie żyje - przeciwko dziecku.

Kobieta wpisana w akcie urodzenia dziecka jako jego matka wytacza powództwo przeciwko dziecku.

Mężczyzna, którego ojcostwo zostało ustalone z uwzględnieniem macierzyństwa kobiety wpisanej w akcie urodzenia dziecka jako jego matka, wytacza powództwo przeciwko dziecku i tej kobiecie, a jeżeli ona nie żyje - przeciwko dziecku.

Prawomocne zaprzeczenie macierzyństwa kobiety wpisanej w akcie urodzenia jako matka dziecka automatycznie eliminuje domniemanie pochodzenia dziecka od jej męża. Zgodnie ze stanowiskiem SN skutek ten następuje z samego prawa (por. orzeczenie SN z dnia 2 marca 1966 r., II CR 31/66, OSNCP 1966, nr 11, poz. 198; wyrok SN z dnia 15 czerwca 1967 r., II CR 89/67, niepubl.).

Powództwo o ustalenie lub zaprzeczenie macierzyństwa może wytoczyć także prokurator, jeżeli wymaga tego dobro dziecka lub ochrona interesu społecznego; wytoczenie powództwa o zaprzeczenie macierzyństwa nie jest dopuszczalne po śmierci dziecka.

Wytoczenie powództwa o zaprzeczenie macierzyństwa może nastąpić w określonym w ustawie terminie.

Matka albo kobieta wpisana w akcie urodzenia dziecka jako jego matka może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie macierzyństwa w ciągu sześciu miesięcy od dnia sporządzenia aktu urodzenia dziecka.

Mężczyzna, którego ojcostwo zostało ustalone z uwzględnieniem macierzyństwa kobiety wpisanej w akcie urodzenia dziecka jako jego matka, może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie macierzyństwa w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym dowiedział się, że kobieta wpisana w akcie urodzenia dziecka nie jest matką dziecka, nie później jednak niż do osiągnięcia przez dziecko pełnoletniości.

Dziecko może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie macierzyństwa w ciągu trzech lat od osiągnięcia pełnoletniości.

Sytuacja, w której osoba upoważniona do wytoczenia powództwa jest całkowicie ubezwłasnowolniona z powodu choroby psychicznej lub innego rodzaju zaburzeń psychicznych, na które zapadła w ciągu terminu do wytoczenia powództwa o zaprzeczenie macierzyństwa, uregulowana została obecnie w drodze odesłania do art. 64 k.r.o. A zatem termin do wytoczenia powództwa wynosi w tym wypadku sześć miesięcy od dnia ustanowienia przedstawiciela ustawowego, a jeżeli przedstawiciel powziął wiadomość o urodzeniu się dziecka dopiero później - sześć miesięcy od dnia, w którym tę wiadomość powziął.

Śmierć pozwanej kobiety, wpisanej w akcie urodzenia jako matka dziecka, powoduje wstrzymanie biegu postępowania.

Taki skutek powoduje także śmierć dziecka, które było w sprawie powodem, w sytuacji, w której pozostawiło ono po sobie zstępnych.