Dauter Bogusław, Wystąpienie sygnalizacyjne prezesa sądu dotyczące rażącego naruszenia przez organ obowiązków w zakresie przekazania skargi wraz odpowiedzią na skargę i aktami sprawy

Wystąpienie sygnalizacyjne prezesa sądu dotyczące rażącego naruszenia przez organ obowiązków w zakresie przekazania skargi wraz odpowiedzią na skargę i aktami sprawy

Wystąpienie sygnalizacyjne, dotyczące rażącego naruszenia przez organ obowiązków w zakresie przekazania skargi wraz odpowiedzią na skargę i aktami sprawy, przewiduje art. 55 § 3 p.p.s.a. Wystąpienie to ma charakter obligatoryjny, co oznacza, że ilekroć zostanie stwierdzony rażący przypadek naruszenia przez organ obowiązków, o których mowa w art. 55 § 2 lub w art. 54 § 2 p.p.s.a., konieczne jest zawiadomienie o tym fakcie organu właściwego do rozpatrywania petycji, skarg i wniosków. Legitymację do sporządzenia wystąpienia sygnalizacyjnego ma skład orzekający lub prezes sądu. Należy jednak przyjąć, że z przedmiotowym wystąpieniem w danej sprawie wystąpi albo skład orzekający, albo prezes sądu. Procedura przedstawia wystąpienie sygnalizacyjne prezesa WSA.

1. Materialnoprawną podstawą do sporządzenia wystąpienia sygnalizacyjnego na podstawie art. 55 § 3 p.p.s.a. jest stwierdzenie rażącego przypadku naruszenia przez organ obowiązków w zakresie przekazania skargi wraz odpowiedzią na skargę i aktami sprawy.

2. W literaturze przedmiotu przyjmuje się, że o rażących przypadkach w rozumieniu art. 55 § 3 p.p.s.a. można mówić:

– gdy organ nie wywiązał się z obowiązku przekazania skargi wraz odpowiedzią na skargę i aktami sprawy mimo wymierzenia grzywny. Rażącym przypadkiem może być nagminność naruszeń, w tym lekceważenie poleceń sądu, np. przesyłanie akt, które nie nadają się do wyznaczenia na rozprawę (B. Dauter, Metodyka pracy sędziego sądu administracyjnego, wyd. 3, Warszawa 2011, s. 195; zob. też. art. 55 § 1 p.p.s.a. oraz procedurę: Wymierzenie grzywny organowi administracji publicznej za nieprzekazanie skargi wraz odpowiedzią na skargę i aktami sprawy);

– gdy są one szczególnie drastyczne, długotrwałe, powtarzające się i nieznajdujące obiektywnego usprawiedliwienia (T. Woś [w:] Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz (red. T. Woś), wyd. 4, Warszawa 2011, s. 384.).

3. Przykładowo, w orzecznictwie jako rażący przypadek naruszenia ww. obowiązków powodujący konieczność wystosowania przez skład orzekający wystąpienia sygnalizacyjnego zostało uznane przekazanie skargi do WSA po ponad roku od daty jej wpływu do organu (zob. postanowienie WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 22 września 2011 r., II SA/Go 558/11).

1. W zależności od tego, na jakim etapie jest sprawa, wystąpienie sygnalizacyjne sporządzi prezes WSA albo skład orzekający. Prezes WSA zasadniczo sporządza wystąpienie sygnalizacyjne, jeżeli skład orzekający nie został jeszcze wyznaczony (brak wniosku strony o wymierzenie grzywny, a organ nie nadesłał akt) (zob. B. Dauter, op. cit., 198).

2. Wystąpienie sygnalizacyjne prezesa WSA należy traktować jako czynność procesową, która ma formę zarządzenia (B. Dauter, op. cit., s. 198; tak też J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2010, s. 183).

3. Z art. 55 § 3 p.p.s.a. wynika, że adresatami wystąpienia sygnalizacyjnego są organy właściwe do rozpatrywania petycji, skarg i wniosków. Właściwym adresatami tego wystąpienia ze względu na jego ustrojową i procesową funkcję są organy właściwe do załatwiania skarg w rozumieniu art. 229 i art. 230 k.p.a. (por. T. Woś, op. cit., s. 385).

4. Zarządzenie sygnalizacyjne prezesa WSA powinno zawierać zwięzłe uzasadnienie, z którego powinno wynikać dlaczego uznał on naruszenie obowiązków określonych w art. 54 § 2 i art. 55 § 2 p.p.s.a. za rażące. Powinno również wskazywać na potrzebę wyeliminowania tych naruszeń oraz poinformowania sądu przez właściwy organ o zajętym stanowisku (por. B. Dauter, op. cit., s. 199).