Wiśniewski Jarosław T., Wszczęcie postępowania o wydanie europejskiego nakazu zapłaty

Procedury
Status:  Aktualna
Wersja od: 14 marca 2024 r.
Autorzy:

Wszczęcie postępowania o wydanie europejskiego nakazu zapłaty

Wszczęcie postępowania o wydanie europejskiego nakazu zapłaty

Wszczęcie postępowania o wydanie europejskiego nakazu zapłaty

Wszczęcie postępowania o wydanie europejskiego nakazu zapłaty pozwany pozwany brak reakcji odrzucenie propozycji przyjęcie propozycji możliwy przebieg postępowania sąd skład orzekający sąd skład orzekający możliwy przebieg postępowania skierowanie sprawy na posiedzenie niejawne w celu wydania europejskiego nakazu zapłaty usuwanie braków formalnych i fiskalnych pozwu wezwanie do przyjęcia propozycji wydania nakazu zapłaty na określoną kwotę badanie czy wydanie europejskiego nakazu zapłaty jest dopuszczalne odrzucenie pozwu badanie warunków formalnych pozwu powód powód wniesieniu pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty braki nieusunięte braki usunięte niedopuszczalne dopuszczalne dopuszczalne co do części roszczenia nie spełnia wymagań nie spełnia wymagań w zakresie części roszczenia spełnia wymagania

Krok: wniesieniu pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty

Europejskie postępowanie nakazowe uregulowane jest przepisami rozporządzenia (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiającego postępowanie w sprawie europejskiego nakazu zapłaty, które dotyczy wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej z wyjątkiem Danii.

Postępowanie to umożliwia dochodzenie roszczeń w sprawach transgranicznych, tzn. w których przynajmniej jedna ze stron ma miejsce zamieszkania lub miejsce stałego pobytu w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie sądu rozpoznającego sprawę (art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r.). Zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r., postępowanie ma zastosowanie do spraw cywilnych i handlowych, za wyjątkiem spraw dotyczących:

– odpowiedzialności państwa za działania i zaniechania przy wykonywaniu władzy publicznej;

– praw majątkowych wynikających ze stosunków małżeńskich, testamentów i dziedziczenia;

– upadłości, postępowania związanego z likwidacją niewypłacalnych spółek lub innych osób prawnych, postępowań pojednawczych, układów oraz innych analogicznych postępowań;

– zabezpieczenia społecznego;

– roszczeń wynikających z zobowiązań pozaumownych, chyba że są one przedmiotem umowy między stronami lub nastąpiło uznanie długu, lub dotyczą długów oznaczonych wynikających ze współwłasności mienia.

Skorzystanie z możliwości dochodzenia roszczeń na podstawie przepisów europejskiego postępowania nakazowego uzależnione jest wyłącznie od decyzji powoda (zob. art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r.), a jego wola przejawia się w złożeniu pozwu na formularzu, którego wzór określono w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 1896/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. (formularz A w załączniku nr I).

Sądami właściwymi rzeczowo do rozpoznawania spraw w europejskim postępowaniu nakazowym są zarówno sądy rejonowe, jak i sądy okręgowe (art. 50516 § 1 k.p.c.). Właściwość rzeczową ustala się w tym wypadku na ogólnych zasadach z art. 17 k.p.c.

Krok: badanie czy wydanie europejskiego nakazu zapłaty jest dopuszczalne