Dauter Bogusław, Wstępne badanie dopuszczalności skargi o wznowienie postępowania

Wstępne badanie dopuszczalności skargi o wznowienie postępowania

Procedura opisuje badanie na posiedzeniu niejawnym przez sąd administracyjny, czy skarga o wznowienie postępowania spełnia warunki formalne przewidziane dla pism procesowych w postępowaniu sądowoadministracyjnym, czy została wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej przesłance wznowienia postępowania (art. 279, 280 § 1 p.p.s.a.), a ponadto - jeżeli do wznowienia postępowania właściwy jest NSA - czy skargę sporządził profesjonalny pełnomocnik (art. 175 w zw. z art. 276 p.p.s.a.).

Badanie, o którym mowa w art. 280 p.p.s.a., nie jest kontrolą zasadności skargi o wznowienie postępowania; jego celem jest stwierdzenie, czy spełnione zostały warunki, które umożliwiają rozpoznanie tej skargi. W szczególności sąd nie bada, czy wskazana podstawa wznowienia jest zasadna (por. np. wyrok NSA z dnia 25 czerwca 2008 r., I FSK 1837/07; postanowienie NSA z dnia 19 grudnia 2006 r., II OSK 123/06; wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 marca 2006 r., V SA/Wa 2660/05; wyrok NSA z dnia 3 listopada 2005 r., II FSK 828/05; wyrok NSA z dnia 8 września 2005 r., FSK 2214/04). Podstawą tej oceny są - co do zasady - twierdzenia zawarte w skardze (zob. A. Kabat [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2011, s. 800). Nie jest, po upływie terminu do wniesienia skargi o wznowienie postępowania, dopuszczalne modyfikowanie tej skargi przez dodanie nowej podstawy lub zmianę podanej w skardze podstawy wznowienia (por. wyrok NSA z dnia 18 października 2007 r., II OSK 862/07).

Efektem wstępnego badania skargi o wznowienie postępowania jest odrzucenie tej skargi (w przypadku braku ustawowej podstawy wznowienia, gdy termin do wniesienia skargi nie został zachowany, a także, jeżeli strona nie uzupełniła braków formalnych skargi w wyznaczonym terminie), albo wyznaczenie rozprawy (por. postanowienie NSA z dnia 18 października 2007 r., I FSK 1355/07; postanowienie NSA z dnia 10 lipca 2007 r., I OSK 2011/06; postanowienie NSA z dnia 3 marca 2005 r., FSK 2078/04).