Wiśniewski Paweł, Sprzedaż rzeczy lub prawa w toku egzekucji przez zarząd przymusowy

Sprzedaż rzeczy lub prawa w toku egzekucji przez zarząd przymusowy

Odróżnienie czynności należących do zakresu zwykłego zarządu od czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu nie jest łatwe, albowiem ustawodawca bądź w ogóle nie precyzuje pojęcia tych czynności, albo jedynie przykładowo wymienia niektóre czynności przekraczające zakres zwykłego zarządu (por. art. 22 ust. 3 u.w.l. w wypadku czynności przekraczających zakres zwykłego nieruchomością wspólną). W doktrynie zgodnie uznaje się jednak, że przez czynności zwykłego zarządu należy rozumieć załatwianie bieżących spraw związanych z eksploatacją rzeczy i utrzymaniem jej w stanie niepogorszonym (w tym podejmowanie tzw. czynności zachowawczych), a także pobieranie pożytków i dochodów.

Sprzedaż nieruchomości, ruchomości lub prawa wchodzącego w skład przedsiębiorstwa lub gospodarstwa rolnego będzie należeć do czynności zwykłego zarządu, jeśli nie spowoduje zmiany przeznaczenia przedsiębiorstwa lub gospodarstwa rolnego, np. jeżeli sprzedaż praw (obrót wierzytelnościami) stanowi przedmiot działalności przedsiębiorstwa (por. M. Krakowiak, Komentarz do kodeksu postępowania cywilnego pod red. J. Jankowskiego, Tom II, Warszawa 2013, s. 1195).

Dla oceny czy sprzedaż nieruchomości, ruchomości lub prawa stanowić będzie czynność z zakresu zwykłego zarządu pomocne może być również porównanie wartości danego składnika majątkowego do wartości całego przedsiębiorstwa lub gospodarstwa rolnego.

Jeżeli sprzedaż rzeczy lub prawa nie wymaga zgody sądu, oznacza to w praktyce, że zarządca może dokonać sprzedaży z wolnej ręki, polegającej na zawarciu umowy z wybranym przez siebie nabywcą. Dla skuteczności umowy nie jest przy tym wymagane zachowanie żadnej szczególnej formy. Oczywiste jest jednak, że w celu udokumentowania transakcji, choćby na potrzeby składania sprawozdań z zarządu, pożądane jest zachowanie co najmniej formy pisemnej (art. 937 § 1 w zw. z art. 1064¹ § 2 k.p.c.).